(do)dać gazu

См. также в других словарях:

• dodawać – dodać [dawać – dać] gazu — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przyspieszać, zwiększać prędkość pojazdu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierowca gwałtownie dodał gazu. Po co dodajesz gazu? Dał gazu i wyprzedził ciężarówkę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• gaz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gazzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} substancja niemająca określonego kształtu ani objętości, mogąca w pewnej temperaturze przejść w stan ciekły; jeden z trzech stanów …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… …   Słownik frazeologiczny

• dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden …   Słownik języka polskiego

• gaz — 1. Dać, dodać gazu «zwiększyć szybkość pojazdu»: Cywilny radiowóz na sygnale ruszył w pościg. Bandyci dodali gazu. ŻW 09/01/2002. 2. pot. żart. Dać (sobie) w gaz; uderzyć w gaz «napić się alkoholu, upić się»: A potem uderzyliśmy w gaz, wypiliśmy… …   Słownik frazeologiczny

• dodać — dk I, dodaćdam, dodaćdasz, dodaćdadzą, dodaćdaj, dodaćdał, dodaćdany dodawać ndk IX, dodaćdaję, dodaćdajesz, dodaćaj, dodaćał, dodaćany 1. «dać coś jako nadwyżkę albo jako część składową rzeczy już danej; dołożyć, dorzucić, dołączyć» Dodać cukru …   Słownik języka polskiego

• upust — m IV, D. u, Ms. upustuście; lm M. y 1. «odprowadzenie nadmiaru cieczy, pary lub gazu ze zbiornika albo z jakiegoś urządzenia» Dzięki szybkiemu upustowi ciśnienie pary spadło. Upust wody ze zbiornika retencyjnego. ∆ med. Upust krwi «zabieg… …   Słownik języka polskiego

• pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… …   Słownik języka polskiego

• prąd — m IV, Ms. prądzie; lm M. y 1. «bieg, tok wody; nurt» Wartki, bystry, silny, rwący prąd. Prąd rzeki, potoku, strumienia. Płynąć pod prąd, przeciw prądowi. Spływać z prądem. Prąd porywa, znosi łódź. ∆ Prądy morskie «ruchy poziome znacznych mas… …   Słownik języka polskiego